λυσιγόνος

-ο, θηλ. και -α

βιολ.

1. αυτός που προκαλεί διάσπαση ή καταστροφή κυττάρων

2. φρ. «λυσιγόνος σχηματισμός» — κοιλότητα που σχηματίζεται από την καταστροφή προϋπαρχόντων κυττάρων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. lysigene < lysi- (< λυσι-*) + gene (< γένος)].